Verliestrauma

Wanneer we iets of iemand verliezen waarmee of met wie we een diepe, emotionele verbinding hebben, ontstaat een verliestrauma. Het heftigst is het verlies van een kind voor de ouders of een pasgeboren kind dat ter adoptie wordt afgestaan. Bij verliestrauma’s ontstaan verlatingsangsten. Kenmerkende overlevingsdelen bij verliestrauma’s zijn vaak de dood die niet wordt geaccepteerd en hoop die blijft op een hereniging met de verdwenen persoon. Ook idealisering van de overleden persoon kan optreden. Mensen die zijn opgegroeid bij adoptieouders bagatelliseren de impact die dit heeft gehad op hun ontwikkeling.

Mogelijke gevolgen van een verliestrauma zijn: vage angsten, onderhuidse agressie, houterigheid, diffuse hoofd- en gewrichtspijn en depressieve gevoelens. Een belangrijke stap in het helingsproces is de volledige acceptatie van het definitieve karakter van het verlies.